ATATÜRK KÖŞKÜ

TERMAL ATATÜRK KÖŞKÜ

Cumhuriyet Dönemi Türk mimarlığının erken örneklerinden biri olan iki katlı ahşap yapı 245 metrekarelik alana kuruludur. Köşkte 3 kabul salonu ve banyolar ile yatak odaları, çalışma odalarını da içeren toplan 11 oda bulunur. Köşkün ahşap olması nedeniyle içinde mutfak yoktur. Köşkün resmi konut olarak kullanıldığı dönemde yemekler de köşkün dışında geçici mutfaklar oluşturularak pişirilir ve hazırlanan yemekler köşke getirilirdi. Servisler daha sonra yapının bodrum katındaki bulaşıkhanede yıkanırdı.

Köşk sadece yaz mevsiminde kullanıldığı için ısıtma sistemi bulunmaz. Zemin katın giriş kısmındaki kabul salonunda Nurettin Niyazi'nin Kurşunlu banyo ve kadınlar tablosu, Alman yapımı piyano, Japon yapımı vazolar ve Mısır yapımı hiyeroglif yazılarla süslü pirinç ve abanoz ağacından yapılmış tütsülük bulunur. Girişin solundaki salon aynı zamanda toplantı salonudur. Toplantı salonunun içinde toplantı masası ve ceylan derisinden sandalyelerle beraber bilardo masası, Atatürk'e hediye edilen Fransız yapımı bir piyano, Atatürk'e ait Amerikan yapımı RMC marka bir radyo da yer alır.

Köşkün dışında biraz ilerisinde bulunan antik tünel ve sunağın önünde yer alan eski ahşap sinema binası onarılarak sinema-kafeterya olarak işlev kazandırıldı. Gündüzleri kafeterya hizmeti verilen iki katlı yapıda akşam saatlerinde film gösterimleri yapılır. Atatürk Evi’nin hemen yakınındaki ahşap bina, Sultan II. Abdülhamid döneminde bir dinlenme köşkü olarak yapıldı ve Cumhuriyet Dönemi’nde de Yaverân Köşkü olarak kullanıldı. Geçirdiği onarımdan sonra Yaverân Köşkü protokole hizmet veren bir konuk evi olarak işlev görmeye başladı.

ÇİFTE ŞELALE

ERİKLİ ÇİFTE ŞELALE

Çınarcık İlçesi Teşvikiye Beldesinden Delmece Yaylasına çıkılan yol üzerinde bulunmaktadır. Erikli Şelaleleri eşsiz doğa güzellikleri ile kamp kurmak ve Trekking yapmak isteyenler için harika bir mekandır.

Ulaşım

Yalova’ya 29 km. mesafede olup yolu tamamen asfalttır.

SU DÜŞEN ŞELALESİ

SU DÜŞEN ŞELALESİ

Termal İlçesi Üvezpınar Köyü’nden 8 km uzaklıkta bulunan Sudüşen Şelalesi ve çevresi doğa tutkunlarına muhteşem bir şölen sunar. Şelaleye giden yol, rahat ve doğal bir yürüyüş parkuru olup, yaz aylarında yerli ve yabancı turistlerce yoğun olarak tercih edilmektedir. Şelaleye çıkarken eşsiz bir baraj gölü, Marmara Denizi manzarası ve çok çeşitli orman faunası ile karşılaşılır ki, bu güzergâh foto safari, doğa yürüyüşü ve piknik alanı olarak kullanılmaktadır. Panorama tepesi denizden 120 m. yükseklikte ve her mevsim yeşil bitki örtüsü ile kaplı çok güzel görüntülere sahip bir alandır.

YÜRÜYEN KÖŞK

Yürüyen Köşk

Gazi Mustafa Kemal, ilk kez 1927'de geldiği Yalova'da önceleri satın aldığı Baltacı Çiftliği'ndeki çadırda kalıyordu. Kenti çok seven Mustafa Kemal, pek çok kez ziyaret ettiği kentten 21 Ağustos 1927 tarihinde Bursa ziyareti için geçti. Ertuğrul yatı'yla kente gelen Mustafa Kemal'in dikkatini Yalova iskelesi yakınındaki Millet Çiftliği içindeki büyük bir çınar ağacı çekti. Çınarın görüntüsünden etkilenen Atatürk’ün isteğiyle yat durduruldu. Yatın teknesiyle karaya çıkıldı. Çınarın gölgesinde bir süre dinlenen Atatürk, ulu çınarın civarına bir köşk yapılması emrini verdi. 21 Ağustos 1929 tarihinde inşasına başlanan köşk 22 gün sonra 12 Eylül'de tamamlandı.

Atatürk, 1930 yazında bir gün köşke gittiğinde, orada çalışanlar, yandaki çınar ağacının dalının köşkün çatısına vurduğunu, çatı ve duvara zarar verdiğini söyleyerek, çınarın köşke doğru uzanan dalını kesmek için izin istediler. Atatürk ise, çınar ağacının dalının kesilmesi yerine, binanın tramvay rayları üzerinde biraz ileriye alınmasını istedi.

Çalışmalara temel kazarak başlayan ekip temel seviyesine indi ve İstanbul’dan getirilen tramvay rayları, binanın temeline yerleştirildi. Uzun uğraşlar sonunda bina, temelin altına sokulan raylar üzerine oturtuldu.8 Ağustos günü, öncelikle yapının teras bölümü, geri kalan iki gün içinde de, ana binanın raylar üzerinde yürütülmesi işlemi tamamlandı ve bina, 5 metre kadar doğuya kaydırıldı. Böylelikle köşk yıkılmaktan, çınar ağacı kesilmekten kurtuldu.

KARA KİLİSE

KARA KİLİSE

Çiftlikköy’de Başkent 1 sitesi içinde şu an kalıntıları bulunan Helenopolis’ten kalma Kara Kilise adında çok eski bir kilise bulunuyor. (Helenopolis Altınova bölgesini de içine alan Konstantinin annesinin adının verildiği şimdiki adıyla Hersek bölgesi) Bana göre buranın en güzel tarihi kalıntısı burası. Kilise Latin haçı planına göre yapılmış 6 yy da hamam, 8 ve 9. yy arasında da kilise olarak kullanıldığını tahmin ediliyor. (Bazı kaynaklar ise buranın Roma dönemine ait su mimarisi örneği olduğunu söylüyor.). 

Çiftlikköy’ün 11 ve 12. yy arasında sahil kesiminin dönemin zenginlerinin yazlık villaları ile dolu olduğu söyleniyor. O döneme ait bir çok eserde şuanda İstanbul Arkeoloji müzesinde sergileniyor. Kilise sahilde hemen deniz kenarında inşa edilmiş olmasına rağmen deniz kenarının toprak ile doldurulması sonucu şuan daha içerilerde kalmış ve bir site içinde korunmaya alınmıştır.

17 ağustos 1999 Deprem Anıtı

15 yıl önce yaşadığımız 17 Ağustos 1999 depreminin hemen ardından, deprem enkazlarının doldurulduğu dolgu alınına yapılan 17 Ağustos parkının  içindeki Deprem anıtı görülüyor.

17 ağustos 1999 depreminin hemen ardından yapılan ve 17 ağustos 2000 tarihinde açılışı gerçekleşen Deprem anıtı Heykeltraş Ümit Öztürk tarafından yapılmıştı.

 Anıt, blok mermerlerin üst üste sıvasız biçimde yerleştirilmesinden oluşuyor.  Mermerlerin üzerinde 17 Ağustos’ta Yalova’da ölen yaklaşık 3 bin kişinin adının kazandığı mermer sutunlarda  her ismin yanında bir minik delik var.

Ziyaretçiler çiçek koyarak yakınlarıyla burada bütünleşmektedir. Deprem anıtında ayrıca deprem fotoğraflarının sergilendiği bir deprem müzesi de bulunmaktadır.